Bukowa
Egzekucja należności od dłużników zamieszkałych w miejscowości Bukowa.
Bukowa (wieś)
- Województwo: podkarpackie
- Powiat: dębicki
- Gmina: Brzostek
- Kod pocztowy: 39-230
- Sołectwo: Bukowa
- Integralne części: Budy, Góry, Rzeki, Zawodzie.
Bukowa usytuowana jest na zboczu wzgórza, przy drodze krajowej nr 73, w pobliżu rzeki Wisłoka. Od północy graniczy z Kleciami, od wschodu z Januszkowicami, od południa z Kołaczycami natomiast od zachodu z położoną w dolinie, po drugiej stronie Wisłoki, wioską Błażkowa.
Bukowa zalicza się do grona najstarszych osad w regionie, została założona, przez benedyktynów tynieckich, prawdopodobnie u schyłku XIII wieku. Jeszcze na początku XIV wieku Bukowa należała do biskupa krakowskiego, lecz niedługo potem przeszła na własność monarchy. W 1353 roku wioska, wraz z kompleksem dóbr, została nadana przez króla Kazimierza Wielkiego rycerzom: Piotrowi, Chodkowi i Ostaszkowi. Po upływie zaledwie siedmiu lat wioska stała się wyłączną własnością Piotra i przeszła na prawo niemieckie. Kolejnymi znanymi właścicielami wioski byli: Dymitr i Iwana z Kleci (od końca XIV wieku) oraz Stanisław Witkowski (XVI wiek — tylko część wioski).
W 1536 roku w Bukowej mieszkała dwunastu kmieci, ażeby w 1581 roku ich liczba wzrosła do piętnastu. We wsi mieszkało również dwóch komorników. W 1799 roku Bukowa wraz z Kleciami oraz Kamienicą Górną przeszła w posiadanie Klary Pinińskiej. Wówczas Bukową zamieszkiwało 292 Polaków i 7 Żydów. W drugiej połowie XIX wieku wioska należała do Aleksandra Dobrzyńskiego (od 1868 roku).
W dniu 24 grudnia 1874 roku w Bukowej urodził się Piotr Niezgoda, późniejszy ksiądz, kapelan wojskowy oraz generał. W maju 1919 roku został dziekanem przy Dowództwie Wojska Polskiego, a miesiąc później został awansowany na stopień generała brygady. W trakcie II wojny światowej był dziekanem Obszaru Krakowsko-Śląskiego Armii Krajowej. Był odznaczony Krzyżem Niepodległości, Krzyżem Walecznych oraz Złotym Krzyżem Zasługi w dniu 10 listopada 1928 roku. Zmarł 24 marca 1955 roku w Krakowie.